Eerste week!

Zo, dat was alweer de eerste week in Hong Kong! Ik kan wel gaan opsommen wat ik allemaal heb gedaan, maar laat ik eerst maar eens vertellen wat me tot nu toe opvalt van Hong Kong:

- Bijna iedereen spreekt goed Engels. De meeste mensen die ik tot nu toe sprak (zelfs straatverkopers als ik de weg vroeg) konden me prima helpen met hun Engels. Ze wezen me vaak wel compleet de verkeerde kant uit, maar dat is een ander verhaal. De enige die me echt niet kon helpen was een buschauffeur die alleen maar naar me keek alsof hij een geest zag. Het openbaar vervoer is trouwens wel heel erg goed. Betalen kan met een soort OV chipkaart, de MTR (metro) is super snel en de trammetjes super schattig. Komt ook doordat HK zo klein is. Je bent nooit verder dan een halfuur van de zee of de bergen verwijderd.

- De drukte. Hier kan ik kort over zijn. Je moet altijd slalommen om de mensen heen en het is altijd spitsuur in de MTR en op straat. Ben nog geen lege straat tegengekomen, zelfs ’s nachts. Het voordeel daarvan is dat de stad heel veilig aanvoelt, het nadeel is dat je je niet echt vrij kan bewegen met al die mensen om je heen. Dat kan beklemmend zijn, maar het went.

- Het eten. Overal en altijd eten. En met altijd bedoel ik: op elk moment van de dag. Of het nou drie uur ’s middags is of midden in de nacht, je ruikt de meest uigesproken etensgeuren als je over straat loopt en er zijn altijd wel restaurants en supermarkten open. Het is ook niet gek dat we op werk een uur lunchpauze hebben; (bijna) iedereen vertrekt dan naar een van de vele restaurantjes en barretjes om de meest uitgebreide maaltijden naar binnen te werken. Het is overigens echt niet allemaal Chinees voedsel wat er wordt verkocht. In de kleine week die ik hier ben heb ik ondere andere Italiaans, Koreaans, Amerikaans en verschillende soorten traditioneel Chinees gegeten. En mijn lunch is straks waarschijnlijk Japans.

- Daarmee kom ik op het volgende punt: Hong Kong is een echte 24-uurs economie. Dat houdt in dat bijna alle Seven-Elevens (kleine supermarktjes) 24/7 open zijn, dat in de meeste kantoren ook ’s nachts nog mensen werken (mijn huisgenoot komt regelmatig pas om 21:00 thuis van werk) en dat het de hele dag door druk is op straat.

- De warmte en de luchtvochtigheid. Het is enorm vochtig hier op dit moment, meestal niet onder de 90 procent. Daardoor maak je mee dat als je vanuit de airco naar buitenstapt, je gelijk compleet nat bent van het zweet. Elke ochtend loop ik naar mijn werk en als ik dan binnenkom moet ik mezelf altijd eventjes ‘afnemen’ met een tissue. Lekker.

Tot nu toe heb ik het goed naar mijn zin. Het is natuurlijk wel even wennen – dagelijks verwonder ik mij weer om de grappige taferelen op straat – maar dat maakt deze reis juist extra bijzonder. Stage is tot nu toe nog een beetje saai (daarom heb ik ook tijd om dit te typen), maar ik later ga vast meer werk krijgen. Daarbuiten ontmoet ik leuke mensen via Daniel (bedankt Gemma!), waarmee ik al een aantal gezellige avonden heb gehad.

Tot zover.

Liefs,

Mickey