Hong Kong Winter

Wauw, het is alweer veel te lang geleden dat ik hier iets heb geschreven. Dus dat ga ik nu maar eens even doen. Ik zit alweer meer dan vier maanden in Hong Kong en ben nu officieel begonnen aan mijn laatste maand hier. Dat is heel gek, omdat de tijd vliegt, maar ook wel fijn omdat ik erg veel zin heb om aan mijn nieuwe avontuur in Australië te gaan beginnen.

Om mijn afwezigheid van blogland in te halen ben ik van plan even een shitload te schrijven, dus pak een stoel!

Hoe zijn de afgelopen maanden nou precies geweest voor mij?
Het grootste deel van mijn week bleef eigenlijk altijd wel hetzelfde, omdat ik natuurlijk full-time stage loop. Dat betekent dat ik dus elke dag van 9 tot 6 op kantoor zit, inclusief het uurtje lunchpauze waarin mijn collega’s en ik vaak buiten de deur eten.

De weekenden en avonden daarentegen zijn altijd heel erg verschillend. In de avonden gaan soms we met een deel van de groep eten en in de weekenden spreek ik ook meestal af met vriendinnen om tripjes te maken in en rond Hong Kong of we doen iets met de groep. Die groep bestaat trouwens voor het grootste deel uit Europeanen, waarvan ook weer een heel groot deel uit Duitsers en Fransen bestaat.

Bijvoorbeeld..

Afgelopen weekend ben ik op zaterdag naar Cheung Chau geweest. Dat is een mooi klein eilandje, waar ik al best vaak ben geweest. Ik houd echt van die plek, omdat je binnen ongeveer een uur à drie kwartier met de ferry vanaf Hong Kong eiland op een totaal andere plek bent. Je hebt echt niet het gevoel alsof je in Hong Kong bent, maar in plaats daarvan bevind je je tussen de vissersbootjes, lage huisjes (ja dat is hier echt een wonder!) en mooie stranden. Zaterdag ging ik erheen met een Duits meisje en een vriend van haar en een Franse jongen. Ik dacht dat we alleen gingen lunchen en luieren (ik ben ook een beetje ziekjes dus goed plan), maar uiteindelijk kwamen we op de één of andere manier toch op een bergtop terecht. En als je mij (en mijn conditie) een beetje kent, weet je dat dat niet zonder slag of stoot ging. Daarna kwamen we een (zeer touristische) grot tegen, dus daar besloten we ook eens een kijkje te nemen. Ik was natuurlijk al helemaal panisch dat we levend zouden worden begraven in deze vreselijk enge diepe (door Chinezen gegraven) grot, maar hij bleek in het echt een slap excuus voor een bloembak te zijn.

Nadat we terug waren gekomen uit Cheung Chau zijn we gaan eten bij een poepchique dumplingrestaurant waar ze als specialiteit verschillende Xiao Long Bao’s serveerden, met elk een eigen kleur. Dit zijn dumplings gevuld met soep en een soort vleesgeval. Vraag niet wat voor vlees er precies in zit, maar het zal ongeveer hetzelfde zijn als in de gemiddelde kroket. Het was heel erg lekker en apart. De smaken waren onder andere: Foie Gras, Garlic en Cheese..

Op zondag gingen we met een heel groot deel van de groep (denk zo’n 20 mensen) naar de European Winter Carnival, een kermis aan de baai. Na letterlijk een uur gewacht te hebben tot alle mensen er waren hebben we lekker rondgelopen en onder andere genoten van de schaatsbaan. Nu ben ik natuurlijk een geweldige schaatser (ahum), maar ik denk dat iedereen minstens een keer is gevallen omdat een openlucht ijsbaan bij 20 graden toch niet echt het beste idee is: er lag minstens 5 centimeter water op het ijs. Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken en na de kermis hebben we take-out gehaald bij Open Kitchen – super lekkere erwtensoep, mijn Hollandse hartje klopt er nog steeds van – die we hebben opgegeten op de publieke rooftop bij de Red Bar. Vanaf die plek heb je een mooi uitzicht over de stad en het kost helemaal niks!

Kerst & Nieuwjaar

Kerst in Hong Kong was iets waar ik best wel hard tegenop keek. Normaal geef ik niet zoveel om kerst, maar als je niet bij je familie bent ga je dit soort feestdagen natuurlijk meer waarderen. Uiteindelijk viel het hartstikke mee. Ik heb niet echt een kerstgevoel gehad, omdat het hier niet echt koud is en ik moest ook gewoon werken, behalve op 25 en 26 december.
Op 22 december had ik eigenlijk mijn échte kerstavond. Ik ging namelijk uiteten met twee vriendinnen van hier, Laura (een Duitse) en Cornelia (een Oostenrijkse). We gingen naar een Italiaans restaurant en ondanks dat we dachten dat het stampvol zou zijn, waren we ongeveer de enigen. Het was een geweldige avond, met drie gangen heerlijk eten en gezelligheid.

Op 24 december in de avond gingen we met een deel van de groep naar het dak van een van de Japanse jongens in de groep. Daar heb je een heel mooi uitzicht over de stad en het scheelt natuurlijk geld, aangezien de restaurants onbetaalbaar zijn met kerst. We hadden zelf allemaal wat eten meegenomen en een cadeautje om uit te wisselen. Ik had als cadeautje pakket met een selfiestick, ‘touchscreen’ handschoenen en handwarmers meegenomen en ik ging naar huis met een boek: ‘Why Men Don’t Have a Clue and Women Always Need More Shoes’. Moet nog beginnen, maar ben op zich altijd wel blij met leesvoer. Het was heel erg gezellig.

Op 25 december hebben we de hele dag bij iemand anders thuis gezeten, een Canadese jongen. Daar hebben we heel veel Glühwein gedronken, gegeten en spelletjes gespeeld (racen op Playstation en gewoon ouderwets Monopoly). ’s Avonds gingen we nog naar een achterlijke shisha bar, waar de mensen echt onbeschoft waren en ons dreigden weg te sturen als we niet snel iets bestelden. Beetje raar einde, maar het was wel een leuke relaxte dag zoals dat hoort met Kerst.

Met Nieuwjaar was het nog een beetje stressen wat ik ging doen, omdat ik niet echt op tijd was met plannen en er waren wat communicatiefoutjes gemaakt in de groep. Toch is het uiteindelijk gelukt en zat ik met Nieuwjaar op een boot in de Victoria Harbour! Echt een hele leuke avond gehad met hele leuke oude en nieuwe mensen uit Hong Kong. Ondanks dat we erg ver van het vuurwerk zaten en dus lang niet alles konden zien, was het een Nieuwjaar om nooit meer te vergeten.


Oke, ik moet nu toch maar eens naar bed toe. Het verslag van Taipei volgt snel! En moet eigenlijk ook nog eens wat schrijven over de Fillipijnen... grrr..

Liefs!